وقتی
آقای خاص به رئال امد امید ها برای گرفتن دهمین چمپینز قوت گرفت وجود
رونالدو و کاکا و سایر ستارگان رئال این امید را دوچندان میکرد پس از حذف
از در سال اول خیلی ها گفتند سال اول است اشکالی ندارد .سال آینده جبران
میکنیم . 
به هر حال یک سال از آمدن مورینیو گذشت و رئال دوباره عزم خود
جزم کرد تا شاید این بار موفق به گرفت دهمین جام شود ولی باز اینطور نبود
. رئالی که بعد از لقب کرکس ها در دهه ی 80 حالا دیگر لقب کهکشانی ها را
داشت فقط یک راه برای گل زدن داشت آن هم ضد حمله . تاکتیکی که شاید خیلی
مواقع حریف را اذیت کند ولی خیلی مواقع عکس این است . زمانی که رئال مقابل
یک تیم آلمانی یعنی بایرن مونیخ در همان دقایق ابتدایی 2 گل پیش افتاد
چنان شور و امیدی در دل هواداران به راه می افتد و امید رسیدن به فینال
قوت میگیرد و شکست بارسا هم این امید را لذت بخش تر میکند . رقیب سنتی
رئال حذف شده است و رئال برای رو کم کنی هم که شده باید این جام را بیاورد
.
بعد از دو گل بایرن به آب و آتش زد برای گل زدن و موفق هم شد دو گل بزند
در روزی که تقریبا همه خوب بودند رئال برای رسیدن به فینال کارش به ضربه
های پنالتی کشید .
بازیکنی که هر وقت حرف از تعصب است اسمش بزرگتر جلوه میکند توپ را چنان به
آسمان میکوبد گه انگار از خدا گله ای دارد که چنان محکم توپ را به آسمان
کوبیده . انگار میدانست قرار است توپش خراب شود . انگار میدانست که امسال
هم رئال موفق نمیشود . انگار میدانست امسال هم به سرنوشت رقیب دیرینه ی
خود دچار میشوند . چنان از خدا گله داشت و آنقدر توپ را محکم به آسمان
کوبید که حتی ناسا هم به تمسخر گفت یک جرم آسمانی در اطراف زمین پیدا شده
و حدس میزدکه توپ پنالتی راموس باشد . سرانجام در شبی که اشک در چشمانه
تمام رئالی ها حلقه بسته بود و هیچ کس تا صبح خواب به چشمش نیامد به صبح
رسید .
احتمالا تمام دوستان در مدرسه و کلاس خود نماد تعصب رئالی باشند چون
معمولا بارسایی جماعت نفهمه و متاسفانه تعداد کثیر . در صبحی که حتی معلم
هایم مسخره ام میکردند و از سر بالا آوردن خجالت میکشیدم و انگشت نمای
تمامی دیوانه های بارسایی بودم بالاخره تمام شد .
بعد از آن روز بود که تازه حسم به رئال عوض شد . دیگر فقط نتیجه رو دونستن
برام مهم نبود بلکه تازه عشقم به رئال شروع شد عشقی که حتی باعث میشد صبح
ها یی بدون خوابیدن سر امتحان حاظر شم و هر نمره ی بدی که می اوردم ورقه
را کاملا سالم و بدون تا خوردگی در اتاقم پشت پرچم مادرید میچسباندم تا
بدانم برای مادرید از همه چی خواهم گذشت حتی جانم .
به هر صورت بود رئال
باز هم از چمپیونز حذف شد تا انتقادات از مورینیو بالا بگیرد . رئالی با
این عظمت که تنها راه حمله اش ضد حمله بود دوباره از پای در آمد .
فصل بعد شروع شد و این فصل آخرین شانس مورینو بود تیمی که حسرت 10 قهرمانی
چمپیونز را 10 سال است که دارد به قدرت و شروعی محکم نیاز داشت . ولی همه
چیز برعکس شد . رئال در همان بازی اول مقابل والنسیا متوقف شد تا وضع تیم
کاملا برایم نمایان شود .
من که همیشه به رئال امیدوار بودم در همان
ابتدای فصل نیمی از امیدم را از دست دادم . وقتی قرعه کشی باری چمپیونز
اغاز شد بزرگ ترین ارزویم این بود که رئال با تیم های آسونی در یک گروه
قرار بگیره . دورتموند قهرمان بوندسلیگا ، منچستر سیتی قهرمان لیگ جزیره ،
آژاکس قهرمان لیگ هلند ، رئال مادرید قهرمان لالیگا در گروه مرگ .
این چیزی بود که رئال باید از سد اون میگذشت . وقتی گروه را دیدم زبانم
بند آمد .آخر چه قدر بدشانسی . چه قدر بد اقبالی .
رئال بازی ها رو شروع کرد و سرانجام به عنوان تیم دوم از گروه خود صعود
کرد . در مرحله ی حذفی هم تیم ها را کنار زد تا سرانجام به تیمی رسید که
در مرحله ی گروهی نتوانسته بود آن را شکست دهد .دورتموند .
حالا دیگر وقتش بود که رئال فصل تاسف بار خود را با حذف دورتموند و رسیدن
به فینال فراموش کند ولی باز هم همه چی بر عکس شد . در بازی رفت رئال 4 گل
از دورتموند که چه عرض کنم ، 4 گل از روبرت لواندووسکی دریافت کرد و فقط
یک گل زد که باز اونم کار سلطان بود . در روزی که مدافعان رئال به جز
راموس در حال قدم زدن در سیگنال آیدونا پارک بودند رئال از یک لهستانی 4
گل خورد تا نشان دهد امسال هم از قهرمانی خبری نیست . دفاع یک دست
دورتموند و البته بی برنامه بودن رئال از عوامل اصلی شکست بود .
پس از این
بازی بود که پیام های بازیکنان و سایت های طرفدار رئالی سرازیر شد تا به
همه امید دهد که رئال میتواند دورتموند را حذف کند . کور سوی امید رئالی
ها حالا به یک خورشید تبدیل شده بود و همه منتظر حذف دورتموند بودند .
رئالی که در ابتدا خوب بازی کرد ولی به گل نرسید تا در دقایق آخر با گل
های کریم بنزما که دقیقه ی 80 به جای هیگواین بی انگیزه وارد شد و باید
حسرت خورد که اگر 10 دقیقه زود تر وارد زمین شده بود رئال در فینال
بود . به هر صورتی که بود سرجیو راموس هم یک گل زد تا جبران آن پنالتی را
کرده باشد که انصافا هم کرد . در دقایق آخر هم از دست هیچ کس کاری بر
نیامد تا رئال باز هم از فتح جام باز بماند . البته رقیب سنتی اش هم که
کتلت شد . 7 گل در 180 دقیقه و بدون حتی یک گله زده به نظر دنی آلوز
اتفاقی و کاملا شانسی بوده .
دیگر صبر هواداران لبریز شده بود رئال برای چندمین بار از رسیدن به دهمین
جام باز ماند و مورینیو حتی نتوانست جام حذفی را هم کسب کند تا بعد از سال
ها به اتلتیک ببازیم . دیگر فلو خسته شده بود سرمربی را عوض کرد و چند
بازیکن هم خرید .
دیگر کسی رئال مورینیو را نمیخواست و نمیخواهد الان
هواداران تیمی میخواهد که بتواند دورتموند و بایرن را هم مثل بارسلونا در
هم بکوبد . دیگر این رئال نباید مثل آن رئال باشد . این رئال برای رسیدن
به قهرمانی امسال چمپیونز باید حداقل 2 یا 3 تاکتیک برای رسیدن به گل
داشته باشد . پس کارتلو ی عزیز حواست را خوب جمع کن و هر دفعه تیمی را به
زمین بفرست که ما بعد بازی حسرت ده دقیقه زودتر آمدن بنزما را نخوریم .
نویسنده : AA.77 & CR7 & IN WISH FOR GB11
بـــرق می زنیم ، چون الـمــاسیـــم